Imaam Muhammad Ibn Saalih al-Uthaymeen (rahimahullaah):
Ang Pagbati sa pasko ng kuffaar at sa iba pa nilang relihiyosong pagdiriwang/pista ay haraam, batay sa pinagkaisahan, katulad ng sinabi ni Ibn al-Qayyim:
Ang pagbati sa kuffaar sa kanilang mga ritwal na tanging para sa kanila lamang ay haram ayon sa pinagkaisahan, tulad ng pagbati sa kanilang pagdiriwang at pagaayuno sa pamamagitan ng pagsabi ng ‘Masayang pagdiriwang sa iyo’ o ‘ maging masaya sana ang pagdiriwang ninyo at iba pa. Ito ay ipinagbabawal kahit ang taong nagsabi nito ay nailigtas mula sa kufr. Ito ay katumbas ng pagbati sa isang taong lumuluhod sa krus, o mas higit pa dito. Ito ay napakalaking kasalanan kahalintulad ng pagbati sa taong umiinom ng alak, o ang pumatay ng tao, o ang nakiapid, at iba pa. Karamihan sa nahuhulog sa gawaing ito ay silang mga walang respeto sa kanilang relihiyon; hindi nila alintana ang kamalian ng kanilang ginagawa. Ang sinumang bumati sa tao sa kanyang pagsuway o bid’ah o kufr ay inilalantad niya lamang ang sarili sa matinding galit ng Allaah.
Ang pagbati sa kuffaar sa kanilang pagdiriwang na may kinalaman sa kanilang relihiyon ay haraam ayon sa pagsasalarawan ni Ibn al-Qayyim dahil ito ay nagpapahiwatig na sumasang-ayon o pinahihintulutan ng isa ang ritwal ng kufr, kahit para sa kanyang sarili ay hindi niya ito tinatanggap. Hindi dapat tanggapin ng Muslim ang mga ritwal ng kufr o ang batiin ang sinuman para sa kanila, sapagkat hindi tinatanggap ng Allaah ang anuman sa mga ito, gaya ng Kanyang sinabi, “Kung kayo ay hindi maniwala, O kayong mga tao, sa inyong ‘Rabb’ at tumanggi kayo sa Kanya at hindi kayo sumunod sa Kanyang mga Sugo, walang pag-aalinlangang Siya ay hindi nangangailangan sa inyo, kundi kayo ang ganap na nangangailangan sa Kanya, at hindi Niya tinatanggap sa Kanyang alipin ang pagtanggi at hindi Niya ito ipinag-uutos sa kanila, at ang katanggap-tanggap lamang sa Kanya ay ang pagtatanaw ng utang na loob sa Kanyang biyaya sa kanila…” [Soorah az-Zumar 39:7]
‘…Sa araw na ito ay kinumpleto Ko nang ganap para sa inyo, ang inyong ‘Deen,’ na ito ay ‘Deen Al-Islâm…” [Soorah al-Maa’idah 5:3]
Kaya ang pagbati sa kanila ay hindi pinahihintulutan, maging sila ay kasamahan sa trabaho o iba pa.
Hindi dapat tayo sumagot kapag tayo ay kanilang babatiin sa pagdiriwang nila dahil ito ay hindi natin pagdiriwang at dahil ito ay mga pagdiriwang na hindi katanggap-tanggap sa Allaah. Ang mga pagdiriwang na ito ay bid’ah sa kanilang relihiyon, at maging iyong mga dating pinahintulutan noon ay pinalitan na ng relihiyong Islaam, sa pamamagitan ng pagpapadala ng Allaah kay Muhammad (sallallaahu ‘alayhi wa sallaam) sa sangkatauhan. Ang Alllaah ay nagsabi, “At sinuman ang maghahangad ng ‘Deen’ maliban sa ‘Deen’ na ‘Al-Islâm’– na ito ay ang pagsuko sa Allâh sa Kanyang Kaisahan, pagpapasailalim sa Kanya bilang pagsunod at pagkaalipin; at paniniwala sa Kanyang huling Sugo na si Muhammad – pagsunod sa kanya, pagmamahal na lantaran o lihim – angsinumang magnais ng iba maliban sa ‘Deen Al-Islâm’ ay hindi ito tatanggapin sa kanya at sa Kabilang-Buhay ay kabilang siya sa mga talunan.” [Soorah Aal ‘Imraan 3:85]
Haraam para sa isang Muslim na tanggapin ang mga imbitasyon para sa ganitong pagdiriwang, dahil mas higit pa ito kaysa pagbati sa kanila sapagkat ito ay nagpapahiwatig na siya ay nakikiisa sa kanilang mga pagdiriwang. Bukod pa dito, ang mga Muslim ay hindi pinahihintulutang gayahin ang mga kuffaar sa pagkakaroon ng kasiyahan sa ganitong pagdiriwang, o ang pagpapalitan ng regalo, o ang pagbibigay ng mga matamis o pagkain, o ang pagliban mula trabaho at iba pa, dahil ang Propheta (sallallaahu alayhi wa sallaam) ay nagsabi: “Sinuman ang gumaya sa iba, siya ay kabilang sa kanila” [Isinalaysay ni Abu Daawood sa al-Libaas, hadeeth 3512]
Sinabi ni Shaykh al-Islaam Ibn Taymiyyah (rahimahullaah): “Ang paggaya sa kanilang mga pagdiriwang ay nagpapahiwatig na ang isa ay nasisiyahan sa kanilang maling paniniwala at mga kinaugalian, at nagbibigay sa kanila ng pag-asa para magkaroon ng pagkakataon upang manghamak at ilihis ang mga mahihina.’ [Iqtidaa’ al-Siraat al-Mustaqeem Mukhaalifat Ashaab al-Jaheem]
Ang sinuman gumawa ng ganitong bagay ay isang makasalanan, maging ito ay ginawa niya dala ng paggalang o pakikipagkaibigan, o dahil siya ay nahihiya upang ito’y tanggihan, o para sa kung anumang dahilan dahil ito ay isang pagbabalatkayo sa Islaam at ito ay nagbibigay ng lakas sa mga kuffar upang ipagyabang ang kanilang relihiyon.
Tanging sa Allaah lamang tayo hihiling ng tulong upang bigyan ng lakas ng loob ang mga Muslim na ipagmalaki ang kanilang relihiyon, at tulungan sila upang maging matatag dito at gawin silang matagumpay laban sa kanilang mga kaaway, sapagkat Siya ang tanging Malakas at walang Kapantay.
~
Imaam Muhammad Ibn Saalih al-Uthaymeen (rahimahullaah)
Mula sa: Majmoo’ah Fataawa wa Rasaa’il
MGA PANGALAN NG SEKTA SA ISLAM AT ANG KANILANG MGA PANGUNAHING PANINIWALA:
1. JARUDIAH:
Mga tagasunod ng Abu'l-Jarud. Naniniwala Sila Banal na Propeta (pbuh) na itinalaga sa Al-Isa bilang ng Imam sa pamamagitan ng kanyang mga katangian ngunit hindi sa pamamagitan ng pangalan.
2. SULAMANIA:
Mga tagasunod ng Sulaiman ibn-Jarir al-Zaidi. Sila naniniwala Imamat ay isang bagay ng Jaririya conference at maaaring nakumpirma sa pamamagitan ng dalawang pinakamahusay na Muslims.
3. BRITRIYAH:
Hindi nila pagtatalo ang Khilafat ng Uthman (RA), ni atake nila sa kanya ni Hurariyah papuri sa kanya.
4. YAQUBIYYA:
Tinanggap nila ang Khilafat ng Abu Bakr (RA) at Umar (RA), ngunit ay hindi tanggihan ang mga na tinanggihan ang mga Khulifaa. Naniniwala din sila na ang mga Muslim commiters ng Major kasalanan ay sa impyerno magpakailanman.
5. HANAFIYAH:
Tagasunod ng Imammate ng Muhammad ibn-al-Hanifah. Naniniwala nila na ang Allah maaaring ay nagkaroon ng isang simula.
6. KARIBIYAH:
Pinaniniwalaan nila na Imam Muhammad ibn-al-Hanifah ay hindi patay at ang Imam Ghaib (sa paglaho) at ang inaasahang Mahdi.
7. KAMILIYAH:
Mga tagasunod ng Abu-Kamil. Sila ay naniniwala companions sa erehe dahil forsook nila ang kanilang katapatan sa Ali (RA) at isumpa ang Ali (RA) para sa ceasing upang labanan ang mga ito. Pinaniniwalaan nila ang pagbabalik ng patay bago ang Araw ng pagkabuhay na muli at si Satanas ay kanan sa preferring ng apoy sa luwad.
8. MUHAMMADIYYAH:
Tagasunod ng Muhammad ibn Abdullah ibn-al-Hassan. Hindi sila naniniwala / Mughairiyah na Imam Muhammad ibn-Abdullah namatay at na siya ay ang Imam Ghaib at kasabik-sabik Mahdi.
9. BAQIRIYAH:
Mga tagasunod ng Muhammad ibn-Ali al-Baqir. Naniniwala nila sa kanya na ang Imam Ghaib at inaasahan Mahdi.
10. NADISIYAH:
Naniniwala nila na ang mga na isaalang-alang ang kanilang sarili ng mas mahusay kaysa sa sinumang Kafirs (disbelievers).
11. SAH'IYAH:
Sila ay naniniwala na ang isa na may recited La Ilaha illa-lah (none karapat-dapat ng pagsamba maliban sa Allah), anumang siya o siya ay, ay hindi parusahan.
12. AMMALIYAH:
Naniniwala nila na ang pananampalataya para sa isa ay kung ano siya / siya sumasainyo kasanayan.
13. ISMAILIYAH:
Naniniwala nila sa pagpapatuloy ng Imammate sa pagitan ng mga descendants ng Ismail ibn-Ja'far.
14. MUSAWIYAH:
Naniniwala nila Musa ibn-Ja'far na ang Imam Ghaib at inaasahan Mahdi / Mamturah.
15. MUBARAKIYAH:
Naniniwala nila sa pagpapatuloy ng Imammate sa pagitan ng mga descendants ng Muhammad ibn-Ismail ibn-Ja'far.
16. Satbiriyah:
Hindi sila naniniwala sa pagtanggap ng pagsisisi.
17. HASHAMIYAH:
Sila tambalan ng isang katawan sa Ala at ring magsabi ang Propeta (pbuh) ng pagsuway / Taraqibiyah sa Ala
18. ZARARIYAH:
Sila ay naniniwala na Ala ay hindi live na ni ay mayroong anumang mga katangian hanggang Siya ay nilikha para mismo buhay at ang kanyang mga katangian.
19. YOUNASIYAH:
Tagasunod ng Younas ibn-Ábd-al-Rahman al-Kummi. Naniniwala nila na Ala ay makitid ang isip sa pamamagitan ng bearers ng kanyang trono, kahit na Siya ay malakas kaysa sila.
20. SAHITANIYAH / SHIREEKIYAH:
Sila ay naniniwala sa ang view na ang mga gawa ng mga servants ng Ala ay sangkap, at ang isang lingkod ng Ala talaga makabuo ng isang sangkap.
21. AZRAQAIH:
Mga tagasunod ng Nafi ibn-al-Azraq. Hindi sila naniniwala sa mabuting mga pangarap at visions at claim na natapos ang lahat ng mga form ng revelations.
22. NAJADAT:
Mga tagasunod ng Najdah ibn-Amir al-Hanafi. Buwag nila ang parusa ng pag-inom ng alak din sila naniniwala na ang makasalanan ng sekta na ito ay hindi ginagamot sa hellfire ngunit sa ilang ibang mga lugar bago pinapayagan sa Paradise.
23. SURIYAH:
Mga tagasunod ng Ziyad ibn-al-Asfar. Pinaniniwalaan nila na ang mga makasalanan ay sa polytheists katotohanan.
24. AJARIDAH:
Mga tagasunod ng Abd-al-Karim ibn-Ajrad. Pinaniniwalaan nila na ang isang bata ay dapat na tinatawag sa Islam na ito ay attained kapanahunan. Rin sila naniniwala nadambong ng digmaan na labag sa batas hanggang sa may-ari ay namatay.
25. KAHZIMIYAH:
Naniniwala nila Ala loves ang mga tao ng lahat ng mga faiths kahit na kung ang isa ay isang disbeliever karamihan ng kanyang buhay.
26. SHUAIBIYAH / HUJJATIYAH:
Sila ay naniniwala na ang Allah desires ay mangyayari kahit ano at ano ang hindi mangyayari ang ibig sabihin nito Ala desires hindi.
27. KAHALAIYAH:
Tagasunod ng Khalaf. Hindi sila naniniwala sa fighting maliban sa ilalim ng pamumuno ng isang Imam.
28. MA'LUMIYAH / MAJHULIAH:
Pinaniniwalaan nila na sinuman ay hindi makilala Allah sa pamamagitan ng Kanyang pangalan ay walang pinag-aralan ng Kanya at sinuman ignorante sa kanya ay isang disbeliever.
29. SALTIYAH:
Tagasunod ng Salt ibn-Usman. Sila ay naniniwala sa ang conversion ng mga matatanda lamang at kung ang ama ay may-convert sa Islam bata ay isinasaalang-alang disbelievers hanggang maabot nila kapanahunan.
30. HAMZIYAH:
Mga tagasunod ng Hamza ibn-Akrak. Naniniwala nila na ang mga anak ng mga polytheists ay nahatulan sa impyerno.
31. THA'LIBYAH:
Mga tagasunod ng Tha'labah ibn-Mashkan. Naniniwala nila na ang mga magulang ay mananatiling tagapag-alaga sa kanilang mga anak ng anumang edad hanggang bata gawin itong malinaw sa mga magulang na sila ay nagiging ang layo mula sa katotohanan.
32. MA'BADIYAH:
Hindi sila naniniwala sa pagkuha o pagbibigay ng mga limos mula sa o sa alipin.
33. AKHANASIYAH:
Hindi sila naniniwala sa waging ng digmaan maliban sa pagtatanggol o kapag ang kalaban ay kilala personal.
34. SHAIBANIYAH / MASHBIYAH:
Mga tagasunod ng Shaiban ibn-Salamah al-Khariji. Naniniwala nila na kahawig ng Allah ang Kanyang nilalang.
35. RASHIDIYAH:
Naniniwala nila na ang lupa na natubigan sa pamamagitan ng mga Springs, canals o umaagos ilog ay dapat magbayad sa kalahati ng Zakat (ikasampung bahagi), habang lamang ng lupa natubigan sa pamamagitan ng ulan ang dapat magbayad siya ng buong Zakat.
36. MUKARRAMIYAH / TEHMIYAH:
Mga tagasunod ng Abu-Mukarram. Naniniwala nila kamangmangan na bumubuo ng kawalang-paniwala. Rin na Allah poot o pagkakaibigan ay depende sa estado ng paniniwala ng isang tao sa kanyang kamatayan.
37. ABADIYAH / AFA'LIYAH:
Isaalang-alang nila Abdullah ibn-Ibad bilang sa kanilang mga Imam. Naniniwala nila sa paggawa ng mga mabuting gawa na walang intensyon ng nakalulugod Allah.
38. HAFSIYAH:
Isaalang-alang ang Hafs ibn-abi-l-mikdam bilang kanilang Imam. Naniniwala nila na alam lamang Allah frees isa mula sa polytheism.
39. HARITHIYA:
Mga tagasunod ng Harith ibn-Mazid al-Ibadi. Naniniwala nila na ang kakayahan ng precedes ang gawa.
40. ASHAB TA'AH:
Naniniwala nila na Ala ay maaaring magpadala ng isang propeta na hindi nagbibigay sa kanya ng anumang mga mag-sign upang patunayan ang kanyang hula.
41. SHABIBIYAH / SALIHIYAH:
Mga tagasunod ng Shabib ibn-Yazid al-Shaibani. Naniniwala nila sa Imamate ng isang babae na pinangalanan Ghazalah.
42. WASILIYAH:
Mga tagasunod ng Wasil ibn-'Ata al-Ghazza. Naniniwala nila na na magkasala pangunahing kasalanan ay parusahan sa impyerno ngunit pa rin ay mananatiling mananampalataya.
43. AMRIYAH:
Mga tagasunod ng Amir ibn-Ubaid ibn-Bab. Tanggihan nila ang legal na patotoo ng mga tao mula sa mga supporters ng alinman sa bahagi ng labanan ng mga kamelyo.
44. HUDHAILIYAH / FANIYA:
Tagasunod ng Abu-al-Hudhail Muhammad ibn-al-Hudhail. Sila ay naniniwala na ang parehong Hell at Paradise ay mamatay at na pagtatalaga ng Allah ay maaaring itigil, kung saan oras Ala ay hindi na makapangyarihan.
45. NAZZAMIYAH:
Mga tagasunod ng Abu-Ishaq Ibrahim ibn-Saiyar. Hindi sila naniniwala sa mapaghimala likas na katangian ng Banal na Quran at hindi rin sila naniniwala sa mga himala ng Banal na Propeta (pbuh) tulad ng malakas ang buwan.
46. MU'AMMARIYAH:
Sila ay naniniwala na ang Ala ni lumilikha ng buhay o kamatayan ngunit ito ay isang pagkilos ng likas na katangian ng buhay na katawan.
47. BASHARIYAH:
Mga tagasunod ng Bashr ibn-al-Mu'tamir. Sila ay naniniwala na maaaring patawarin ng Allah isang tao ang kanyang mga kasalanan at maaaring baguhin ang kanyang isip tungkol sa kapatawaran at parusahan sa kanya kung siya ay matigas ang ulo muli.
48. HISHAMIYAH:
Mga tagasunod ng Hisham ibn-amr al-Futi. Sila naniniwala na kung ang isang Muslim na komunidad na dumating sa pinagkasunduan ito pangangailangan isang Imam at kung ito rebels at pinatay nito Imam, walang dapat na napili isang Imam sa loob ng isang paghihimagsik.
49. MURDARIYAH:
Mga tagasunod ng Isa ibn-Sabih. Naniniwala nila na ang pananatiling sa malapit na komunikasyon sa Sultan (ruler) gumagawa ng isa taong hindi sumasampalataya.
50. JA'RIYAH:
Mga tagasunod ng Ja'far ibn-Harb at Ja'far ibn-Mubashshir. Naniniwala nila na ang pag-inom raw alak ay hindi parusahan at na kaparusahan ng impyerno ay maaaring inferred sa pamamagitan ng isang mental na proseso.
51. ISKAIYAH:
Mga tagasunod ng Muhammad ibn-Abdallah al-Iskafi. Naniniwala nila na Allah ay may kapangyarihan mang-api ng mga bata at baliw ngunit hindi ang mga na ang kanilang buong pandama.
52. THAMAMIYAH:
Mga tagasunod ng Thamamah ibn-Ashras al-Numairi. Naniniwala nila na siya kanino Allah ay hindi pilitin malaman sa Kanya, ay hindi pipiliting malaman at classed sa mga hayop na hindi mananagot.
53. JAHIZIAYH:
Tagasunod ng 'amr ibn-Bahr al-Jahiz. Naniniwala nila na Ala ay magagawang lumikha ng isang bagay ngunit hindi upang puksain ito.
54. SHAHHAMIYAH / SIATIYAH:
Mga tagasunod ng Abu-Yaqub al-Shahham. Naniniwala nila na ang lahat ng tinutukoy ay natutukoy sa pamamagitan ng dalawang determiners, isa ang lumikha at ang iba pang acquirer.
55. KAHIYATIYAH / MAKHLUWIYAH:
Mga tagasunod ng Abu-al-Husain al-Khaiyat. Naniniwala nila na ang lahat wala ay isang katawan bago ito lalabas, tulad ng tao bago ito ay ipinanganak ay isang katawan sa walang-iral. Rin na ang bawat katangian nagiging umiiral kapag ito ay gumagawa ng hitsura nito.
56. KA'BIYAH:
Tagasunod ng Abu-Qasim Abdullah ibn-Ahmed ibn-Mahmud al-Banahi na kilala bilang al-Ka'bi. Naniniwala nila na si Allah ay hindi makita mismo ni sinuman maliban sa ang kahulugan na Alam niya kung kanyang sarili at sa iba.
57. JUBBAIYAH:
Mga tagasunod ng Abu-'Ali al-Jubbai. Naniniwala nila na ang Ala obeys ang kanyang mga servants kapag siya fulfills ang kanilang nais.
58. BAHSHAMIYAH:
Mga tagasunod ng Abu-Hashim. Sila ay naniniwala na ang isa, na ang desires upang gawin ang isang masamang gawa, kahit na maaaring hindi ito gawin, magkasala ang pagtataksil at karapat-dapat ang parusa.
59. IBRIYAH:
Naniniwala nila na ang Banal na Propeta (pbuh) ay isang matalino na tao ngunit hindi isang propeta.
60. ZANADIQIYAH:
Naniniwala nila na ang mga pangyayari Miraj ay isang pangitain ng Banal na propeta (pbuh) at na maaari naming makita ang Ala sa mundong ito.
61. QABARIYAH:
Hindi sila naniniwala sa parusa ng libingan.
62. HUJJATIYA:
Hindi sila naniniwala sa kaparusahan para sa mga gawa sa ang lugar.
63. FIKRIYYA:
Naniniwala nila na ang paggawa ng Dhikr at Fikr (pagtanda at iniisip tungkol sa Allah) ay mas mahusay kaysa pagsamba.
64. ALIVIYAH / AJARIYAH:
Naniniwala nila na Hazrat Ali ay nagbahagi ng Prophethood sa Mohammad (pbuh)
65. TANASIKHIYA:
Naniniwala nila sa sa muling pagkakatawang-tao ng kaluluwa.
66. RAJIYAH:
Naniniwala nila na Hazrat Ali ibn-abi-Talib ay bumalik sa mundo na ito.
67. AHADIYAH:
Sila ay naniniwala sa ang Fardh (obligasyon) sa pananampalataya ngunit tanggihan ang Sunnah.
68. RADEEDIYAH:
Naniniwala nila na ang mundo na ito ay tuluyan nang mabuhay.
69. SHIA:
Shiah nagmula ang kanilang pangalan mula sa Shee'ee na nangangahulugan sa Arabic: tagataguyod ng Ali, Al-Hassan, Al-Hussien, at ang mga descendants ng Al-Hussien ... (ngunit talagang hindi sila tunay na tagasunod ang mga ito). mula kay Abdullah bin Saba 'ay isang Yemen Hudyo na unang inaangkin na si Ali (RA) ay banal na kapangyarihan.
70. LAFZIYAH:
Sila ay naniniwala na ang Quran ay hindi ang salita ng Diyos ngunit lamang ang kahulugan at kakanyahan ay ang salita ng Diyos. Mga salita ng Quran ay lamang ang mga salita ng tagapagsalaysay.
71. ASHARIYAH:
Naniniwala nila na Qiyas (pagkuha ng isang hulaan) ay mali at mga halaga sa kawalang-paniwala.
72. BADA'IYAH:
Naniniwala nila na ang pagsunod sa emir ay sapilitan kahit na ano siya command.
73. AHMADIYYA:
Ang mga tagasunod ng Hazrat Mirza Ghulam Ahmed ng Qadian (bilang). (1835-1908)
Naniniwala nila na siya ay ANG ipinangakong Mesiyas at Imam Mehdi.
Sila ay naniniwala sa kawakasan NG PROPHETHOOD ng Banal na propeta (pbuh) at siya ang selyo ng ang lahat ng mga propeta.
Kasaysayan ng paglitaw ng mga kataga sa Ahlus Sunnah Wal Jama'ah
Ahlus Sunnah Wal Jama'ah ay:
Mga na tumagal ng kung ano ang kailanman kinuha sa pamamagitan ng ang ng Propeta sallallaahu 'alaihi wa sallam at ang mga Companions ng Allaah anhum. Na tinatawag na Ahlus Sunnah, dahil sa malakas na (ito) hawak at berittiba '(sundin) ang Sunnah ng Propeta sallallaahu' alaihi wa sallam at ang mga Companions ng Allaah anhum.
Bilang-Sunnah ayon sa wika (etimolohiya) ay ang landas / paraan, kung mabuti o masamang paraan. [1]
Samantala, ayon sa mga iskolar 'aqeedah (terminolohiya), ang Sunnah ay isang gabay na nagawa sa pamamagitan ng ang ng Propeta sallallaahu' alaihi wa sallam at ang kanyang mga Companions, parehong tungkol sa agham, i'tiqad (paniniwala), salita at gawa. At ito ay Sunnah ay sinundan, ang mga taong sumusunod sa kanya ay praised at denunsyado mga gagawin menyalahinya. [2]
Unawa ng Sunnah sa pamamagitan ng Ibn Rajab al-Hanbali rahimahullah (D. 795 H): "Bilang-Sunnah ay ang kalye kinuha, kasama dito kumapit sa kung ano ay ipinatupad Propeta sallallaahu 'alaihi wa sallam at ang caliph na guided at tuwid form na i 'tiqad (paniniwala), salita at gawa. Iyan ay ang perpektong Sunnah. Samakatuwid, ang mga nakaraang henerasyon ng Salaf Bilang-Sunnah hindi tumawag ng kahit ano maliban upang masakop ang lahat ng tatlong aspeto. Ito ay narrated mula sa Imam Hasan al-Basri (D.. 110 H), Imam al-Auza'i (D.. 157 H) at ng Imam Fudhail bin Iyadh (D.. 187 H). "[3]
Tinatawag na al-Jama'ah, dahil sila ay nagkakaisa sa katotohanan, hindi nasira sa panig sa relihiyon bagay, nakukuha sa ilalim ng pamumuno ng ang Imam (sino adhered na) al-haqq (katotohanan), hindi nakakakuha ng kanilang kongregasyon at sundin kung ano ay isang Salaful Ummah deal. [4]
Jama'ah ayon sa ang mga iskolar 'aqeedah (terminolohiya) ay ang unang henerasyon ng mga ito ummah, kung saan ay kasama ang Companions, Tabi'ut Tabi'in pati na rin ang mga taong sumusubaybay sa kabutihan hanggang sa Araw ng paghuhukom, bilang natipon sa katotohanan. [5]
Imam ng Abu Shammah rahimahullah Shafi'i (D. 665 H) sinabi: "Ang upang hawakan ang kongregasyon, ang layunin ay upang dumikit ang katotohanan at sundin ito. Kahit na ang carry bit at ang Sunnah na menyalahinya magkano. Dahil ang katotohanan ay kung ano ang ipinatupad ng unang kongregasyon, na kung saan gaganapin ang ng Propeta sallallaahu 'alaihi wa sallam at ang kanyang mga Companions nang hindi naghahanap upang ang mga tao na ibahin (gawin baatil) matapos ang mga ito. "
Bilang ay nakasaad sa pamamagitan ng Ibn Mas'ud Allaah anhu: [6]
الجماعة ما وافق الحق وإن كنت وحدك.
"Ang Al-Jama'ah ay pagsunod sa katotohanan kahit na kung ikaw ay nag-iisa." [7]
Kaya, Ahlus Sunnah Wal Jama'ah ay ang isa na may likas na katangian at karakter na sundin ang Sunnah ng Propeta sallallaahu 'alaihi wa sallam at ang layo mula sa mga bagong bagay at makabagong-likha sa relihiyon.
Dahil ang mga ito ay ang mga na ittiba '(na sundan) sa Sunnah ng Propeta sallallaahu' alaihi wa sallam at sundin ang Atsar (Pagsubaybay Salaful Ummah), pagkatapos ay din ang mga ito ay tinatawag na Ahlul Hadeeth, Ahlul Atsar at Ahlul Ittiba '. Sa karagdagan, sinabi rin nila na ath-salamat-ifatul Manshuurah (mga grupo na sa tulong ng Diyos), al-Firqatun Naajiyah (Nai-save na sekta), ghurabaa '(dayuhan).
Ng ath-salamat-ifatul Manshuurah, ang ng Propeta sallallaahu 'alaihi wa sallam sinabi:
لاتزال من أمتي أمة قائمة بأمر الله لا يضرهم من خذلهم ولا من خالفهم حتى يأتيهم أمر الله وهم على ذلك.
"May ay palaging isang partido ng aking ummah na laging panindigan ang utos ng Diyos, ay hindi makapinsala sa mga na hindi makakatulong sa kanila at ang kanilang mga tao na dumating menyelisihi utos ng Diyos at sila ay manatili sa tuktok ng uri na ito." [8]
Tungkol sa al-ghurabaa ', ang ng Propeta sallallaahu' alaihi wa sallam sinabi:
Ang بدأ الإسلام غريبا, وسيعود كما بدأ غريبا, فطوبى للغرباء.
"Islam ay una dayuhan, at mga dayuhan ay bumalik sa isang araw bilang simula, pagkatapos masuwerteng para sa al-ghurabaa '(dayuhan)." [9]
Habang ang kahulugan ng al-ghurabaa 'ay bilang narrated sa pamamagitan ng' Abdullah bin 'Amr ibn al-`Allaah anhuma kapag ang isang araw ng ng Propeta sallallaahu' alaihi wa sallam ipinaliwanag ang kahulugan ng al-ghurabaa ', siya sallallaahu' alaihi wa sallam sinabi:
أناس صالحون في أناس سوء كثير من يعصيهم أكثر ممن يطيعهم.
"Ang mga taong worships sa gitna ng maraming mga mahihirap na mga tao, mga tao na lumabag sa mga ito ng higit pa kaysa sa sila ay sumunod." [10]
Propeta sallallaahu 'alaihi wa sallam din sinabi tungkol sa kahulugan ng al-ghurabaa':
الذين يصلحون عند فساد الناس.
"Iyon ay, ang mga tao ay patuloy na pagpapabuti (ummah) sa gitna ng pagkasira ng sangkatauhan." [11]
Sa kasaysayan ng iba nabanggit:
... الذين يصلحون ما أفسد الناس من بعدي من سنتي.
"Na ang mga tao na ayusin ang Sunnahku (ang Sunnah ng Propeta sallallaahu 'alaihi wa sallam) pagkatapos nawasak sa pamamagitan ng tao." [12]
Ahlus Sunnah, ath-Tha-ifah al-Mansurah at al-Firqatun Najiyah din ito ay tinatawag na Ahlul Hadeeth. Ang banggitin ng Ahlus Sunnah, al-ath-Thaifah Mansurah at al-Firqatun Najiyah ang Ahlul bagay Hadeeth sikat at kilala simula ang henerasyon ng ang Salaf, dahil ang banggitin sa mga ito ay ang pangangailangan ng ang teksto at alinsunod sa ang mga kondisyon at katotohanan. Ito ay narrated sa isang saheeh sanad mula sa Imams tulad ng: 'Abdullah Ibn al-Mubarak:' Ali Ibn Madini, Ahmad bin Hanbal, al-Bukhari, Ahmad ibn Sinan [13] at iba pa, رحمهم الله.
Imam Shafi'i [14] (. D. 204 H) rahimahullah sinabi: "Kapag nakita ko ng hadith eksperto, na kung Nakita ko ang isa sa mga Companions ng ang ng Propeta sallallaahu 'alaihi wa sallam, Umaasa ako na ang Diyos ay nagbibigay sa iyo ang pinakamahusay na gantimpala sa kanila. Sila ay may upang panatilihin ang mga puntos para sa aming relihiyon at kailangan naming pasalamatan para sa kanilang mga pagsisikap. "[15]
Imam ng Ibn Hazm azh-Zhahiri (D. 456 H) naglalarawan ng Ahlus na Ang Sunnah rahimahullah: "Ahlus Sunnah aming nabanggit na ang Ahl-ul-haqq, habang nasa karagdagan sila ay Ahlul Bid'ah. Para sa tiyak na ito ay Ahlus Sunnah ng Companions ng ng Allaah anhum at lahat na sumunod sa mga ito mula sa Tabi'in manhaj pinili, pagkatapos ay ang hadith abo-haabul at na sundan ang mga ito mula sa ang mga jurists ng bawat henerasyon, hanggang sa aming oras pati na rin mag-ipon ng mga tao na sundin ang mga ito sa parehong silangan at sa kanluran. "[16]
E. Kasaysayan ng paglitaw ng mga kataga sa Ahlus Sunnah Wal Jama'ah
Pagpapangalan ang ng matagalang Ahlus Sunnah ay doon dahil ang unang henerasyon ng Islam sa nakalipas na glorified Diyos, katulad na henerasyon ng Companions, Tabi'in at Tabiut Tabi'in.
'Abdullah bin Abbas Allaah anhuma [17] sinabi kapag pagbibigay kahulugan sa mga salita ng Ala Subhanahu wa Ta'ala:
يوم تبيض وجوه وتسود وجوه فأما الذين اسودت وجوههم أكفرتم بعد إيمانكم فذوقوا العذاب بما كنتم تكفرون
"Sa Araw kapag may isang puting mukha brightened, at mayroon ding isang itim na mukha mabagsik. Tulad ng para sa mga na harapan mabangis na itim (na sinabi): 'Bakit ka hindi maniwala pagkatapos na iyong paniniwalang? Tikman ito Allaah sanhi kawalang-paniwala '"[Ali' Imran: 106].
"Ang puti mga tao na harapin ang mga ito ay Ahlus Sunnah Wal sa Jama'ah, kanyang mukha itim para sa mga tao na sila ay Ahlul Bid'ah at naligaw ng landas." [18]
Pagkatapos ng term Ahlus Sunnah ay sinundan sa pamamagitan ng karamihan ng mga iskolar رحمهم الله Salaf, kasama ng mga ito:
1.Ayyub bilang-Sikhtiyani rahimahullah (D. 131 H), siya ay nagsabi: "Kapag ako iniulat sa pagkamatay ng isa sa Ahlus Sunnah na tila nawala ang isa sa aking mga limbs."
2. Sufyan ath-Tsaury rahimahullah (D. 161 H) sinabi: "wasiatkan ko mong dumikit Ahlus Sunnah na rin, dahil sila ay al-ghurabaa '. Gagawin ito ng hindi bababa sa Ahlus Sunnah Wal Jama'ah. "[19]
3. Fudhail bin Iyadh rahimahullah [20] (D. 187 H) sinabi: "... Sabihin nating Ahlus Sunnah: Faith ay pananampalataya, salita at gawa."
4. Abu 'Ubaid al-Qasim ibn Sallam rahimahullah (. Ika buhay 157-224 H) sabi sa kanyang aklat Muqaddimah, al-Iimaan [21]: "... At sa katunayan kung hilingin mo sa akin tungkol sa pananampalataya, pagtatalo ang mga tao tungkol sa maging perpekto ng pananampalataya, na lumago at ang pagbabawas ng pananampalataya at sabihin mo bilang kung nais mong malaman tungkol sa pananampalataya sa lahat sa paraan ng Ahlus Sunnah ... "
5. Imam Ahmad bin Hanbal rahimahullah [22] (. Ika buhay 164-241 H), siya sabi sa kanyang aklat Muqaddimah, Bilang-Sunnah: "Ito ay ang mga paaralan ng Ahl-ul-'ilmi, abo-haabul atsar at Ahlus Sunnah, sila ay kilala bilang mga tagasunod ng Sunnah sallallaahu 'alaihi wa sallam at ang kanyang mga Companions, dahil ang oras ng Companions ng Allaah anhum hanggang sa kasalukuyan ... "
6. Imam Ibn Jarir ang Tabari rahimahullah (. D. 310 H) sinabi: "... Bilang para sa karapatan ng mga salita sa paniniwala na ang mga tapat ay makita ang Diyos sa Araw ng Parusa, pagkatapos ito ay ang aming relihiyon sa relihiyon, at alam namin na Ahlus Sunnah Wal Jama'ah argues na ang mga naninirahan ng langit ay makita ang Diyos ayon sa ang tunay na kuwento ng ang ng Propeta Shaallallahu 'alaihi wa sallam. "[23]
7. Imam ng Abu Ja'far Ahmad ibn Muhammad ath-Thahawi rahimahullah (ika-buhay. 239-321 H). Sabi niya sa libro Muqaddimah 'sikat aqidahnya na (al-' Aqiidatuth Thahaawiyyah): "... Ito ang paliwanag ng ang 'ang Aqeedah ng Ahlus Sunnah Wal Jama'ah."
Sa penukilan, pagkatapos ito ay malinaw sa amin na ang Ahlus Sunnah lafazh na kilala sa mga Salaf (maaga henerasyon ng mga ito ummah) at ang mga iskolar pagkatapos. Ang term na Ahlus Sunnah ay isang ganap na term bilang laban sa salita Ahlul Bid'ah. Ang mga iskolar ng Ahlus paliwanag Sunnah nakasulat ng ang 'Aqeedah ng Ahlus Sunnah Ummah upang maunawaan ang tungkol sa' aqeedah ay tama at sa makilala sa pagitan ng mga ito at ang Ahlul Bid'ah. Bilang ay nagawa sa pamamagitan ng Imam Ahmad bin Hanbal, Imam al-Barbahari, ng Imam ath-Thahawi at iba pa.
At din bilang isang pagpapabulaan sa mga taong magtaltalan na ang term Ahlus Sunnah ay unang ginamit ng grupo Asha'ira, ngunit Asha'ira lumabas sa ika-3 siglo at sa-4 Hijriyyah ng. [24]
Sa kakanyahan, Asha'ira hindi maaaring maiugnay sa Ahlus Sunnah, dahil ang ilang mga pangunahing pagkakaiba sa prinsipyo, kasama ng mga ito:
A. Ang Asha'ira menta'-klase Wil katangian ng Diyos diyos, habang Ahlus Sunnah tukuyin ang mga katangian ng Diyos bilang inilatag sa pamamagitan ng Ala at ang Kanyang Messenger, tulad ng istiwa kalikasan, mukha, kamay, Al-Qur-isang Kalamullah , at iba pa.
2. Asha'ira grupo busied ang kanilang sarili sa agham ng kalam, habang ang mga iskolar ng Ahlus Sunnah na criticizing agham sa halip ng kalam, habang ang paliwanag ng Imam Shafi'i rahimahullah tuligsain agham bilang kalam.
3. Mga grupo ng Asha'ira tanggihan ang tunay na balita tungkol sa mga katangian ng Diyos, tanggihan nila ito sa mga dahilan at qiyas (pagkakatulad) sa kanila. [25]
[Kinopya mula sa libro Sharh Aqeedah Ahlus Sunnah Wal Jama'ah, Author ng Yazid ibn Abdul Qadir Jawas, ang Reader publisher Imam abo-Shafi'i, PO Box 7803/JACC Jakarta 13340A, Third Pagpi-print 1427H/Juni 2006M]
_______
Talababa
[1]. Lisaanul 'Arab (VI/399).
[2]. Buhuuts fii ng Aqeedah Ahlis Sunnah (P. 16).
[3]. Jaami'ul 'Uluum Ang Wal Hikam (P. 495) sa pamamagitan ng Ibn Rajab, tahqiq at ta'liq Tariq ibn Muhammad ibn Awadhullah, cet. Ibn al-ng Daar Jauzy II-ika. 1420 H.
[4]. Mujmal Ushuul Ahlis Sunnah Wal Jamaa'ah fil 'Aqiidah.
[5]. Syarhul 'Aqiidah al-Waasithiyyah (P. 61) sa pamamagitan ng Khalil Hirras.
[6]. Siya ay isang Kasamang ng ang ng Propeta sallallaahu 'alaihi wa sallam, ang kanyang buong pangalan Abdullah bin Mas'ud ibn al-Habib bin Ghafil Hadzali, Abu' Abdirrahman, chief ng BANI Zahra. Siya-convert sa Islam sa unang araw ng Islam sa Makkah, kapag Sa'id bin Zaid at kanyang asawa, Fatima al-Khattab bintu-Islam. Ginawa niya ang dalawang emigrated, na prayed sa ang dalawang qibla, lumahok sa labanan sa Badr at iba pang mga wars. Siya belonged sa ang 'alim ng Al-Qur'an at ang kanyang interpretasyon bilang ay kinikilala sa pamamagitan ng ang ng Propeta sallallaahu' alaihi wa sallam. Siya ay ipinadala sa pamamagitan ng 'Umar ibn al-Khattab Allaah anhu sa Kufa magturo ang Muslims at ipinadala sa pamamagitan ng' Uthman Allaah anhu sa Medina. Siya ay namatay sa 32 ng Allaah anhu H. Tingnan ang al-Ishaabah (II/368 walang. 4954).
[7]. Al-Baa'its 'ng alaa Inkaaril Bida' Wal Hawaadits. 91-92, tahqiq ang sikat Sheikh Salman bin Hasan at Ushuulil I'tiqaad Sharh al-Lalika-i (No. 160).
[8]. Oras. Al-Bukhari (Hinde 3641) at Muslim (No 1037 (174)), ng Mu'awiyah Allaah anhu.
[9]. Oras. Muslim (No. 145) mula sa Abu Hurayrah Companions ng Allaah anhu.
[10]. Oras. Ahmad (II/177, 222), Ibn Wadhdhah hindi. 168. Ito hadith classed bilang saheeh sa pamamagitan ng ng Shaykh Ahmad Shakir sa Musnad Imam Ahmad tahqiq (VI/207 hindi. 6650).
Tingnan din Ang Bashaa ng iru Dzawi kabastusan interesado sa lalaki-Sharh Marwiyyati Manhajas ang Salaf. 125.
[11]. Oras. Abu Ja'far ath-Thahawi sa Sharh Musykilil Aatsaar (II/170 hindi. 689), al-i-Lalika Ushuul I'tiqaad Ahlis sa Sharh Sunnah (No. 173) mula sa mga Kaibigan ng Jabir bin 'anhu Abdillah Allaah. Mga ito ng hadeeth saheeh li ghairihi dahil may ilang syawahidnya. Tingnan ang Sharh Musykilil Aatsaar sa (II/170-171) at ash-Shahiihah Silsilatul Ahaadiits (Hinde 1273).
[12]. Oras. Sa-Tirmidhi (Hinde 2630), siya sinabi, "na ang hadeeth ito ay Hasan saheeh." Mula sa Friends 'Amr bin' Auf Allaah anhu.
[13]. Sunan sa-Tirmidhi: Kitaabul Fitan walang ay. 2229. Tingnan ang Silsilatul Ahaadiits Shahiihah gumagana ng Imam al-Muhammad al-Albany Nashiruddin rahimahullah (I/539 hindi. 270) at ang Ahlul-salamat Hadiits Humuth ifah Manshuurah trabaho ng Shaykh al-Dr. Rabi 'ibn ng Hadi al-Madkhali.
[14]. T Tingnan ang kanyang talambuhay sa footnote hindi. 14.
[15]. Tingnan ang A'laamin Nubalaa Siyar 'sa (X/60).
[16]. Al-ng fil Fishal Milal ng Wal Ahwaa 'namumutla Nihal sa (II/271), Daarul Jiil, Beirut.
[17]. Siya ay isang kaibigan ng marangal at kabilang ang pagpipilian ng Allaah anhuma. Ang kanyang buong pangalan ay 'Abdullah bin Abbas ibn' Abd al-Muttalib al-Qurasyi Hasyimi, ang anak na lalaki ng ang Propeta ng tiyuhin sallallaahu 'alaihi wa sallam, komentarista Al-Qur'an at Muslim lider sa larangan ng interpretasyon. Siya ay binigyan ng pamagat ng ang mga pari at mga karagatan agham, dahil ng malawak na kaalaman sa larangan ng Tafseer, Arabic wika at tula. Siya ay tinatawag ng ang Khilafat-ur Rashidun na sa consulted at isinasaalang-alang sa iba't-ibang mga kaso. Siya ay naging gobernador ng Allaah anhu sa oras ng 'Uthman ng Allaah H anhu 35 taon, sumali magkasama upang labanan ang mga Kharijites' Ali, intelligent at malakas hujjahnya na. Ang pagiging 'Amir sa Basrah, pagkatapos ay nanirahan sa ang Ta'if hanggang sa kanyang kamatayan sa 68 taon H. Siya ay ipinanganak tatlong taon bago ang hijra. Tingnan ang al-Ishaabah (II/330, hindi. 4781).
[18]. Tingnan ang Tafsiir Ibni Katsiir (I/419, cet. Darus Salam), Sharh Sunnah Wal Ushuul I'tiqaad Mga Ahlis Jamaa'ah (I/79 hindi. 74).
[19]. Sharh Sunnah Wal Ushuul I'tiqaad Ahlis Jamaa'ah (I/71 walang. 49 at 50).
[20]. Siya ay Fudhail bin bin Mas'ud Iyadh rahimahullah sa-Tamimi, isang sikat asetiko, ay nagmula mula sa Khurasan at husay sa Makkah, tsiqah, wara ',' alim, kasaysayan kinunan ng al-Bukhari at Muslim. Tingnan ang Tahdziib Taqriibut (II/15, hindi. 5448), Tahdziibut Tahdziib (VII/264, hindi. 540) at Nu-balaa A'laamin Siyar 'sa (VIII/421).
[21]. Isang Pagpapatunay at Shaykh al-sa Albani takhrij rahimahullah
[22]. Siya isang rahimahullah ng natitirang pari sa katalinuhan, maharlika, pari, kewara'an, asetisismo, pagtula, at relihiyoso faqih. Ang kanyang buong pangalan ng Abu 'Abdillah bin Ahmad bin Hilal bin Hanbal abo-Syaibani Asad, ipinanganak sa taon 164 H. Isang pangunahing Muhaddits ng Ahlus Sunnah. Sa oras ng al-Ma'mun, siya ay sapilitang upang sabihin na ang Al-Qur-isang ay isang nilalang, upang siya ay pinalo at ibinilanggo, ngunit siya ay tumangging sabihin. Siya pa rin sabi ni Al-Qur-isang ay ay Kalamullah, hindi nilikha. Siya ay namatay sa Baghdad. Isinulat niya ang ilang mga libro at ang pinaka sikat ay al-Musnad fil Hadiits (Musnad Imam Ahmad). Tingnan ang A'laamin Nubalaa Siyar '(XI/177 walang. 78).
[23]. Tingnan ang mga libro ng Shariihus Sunnah ng Imam ath-Thabary rahimahullah.
[24]. Tingnan ang libro Wasathiyyah Ahlis Sunnah sa pamamagitan ng Dr. Bainal Firaq. Mee mee ng Karim Muhammad Muhammad 'Abdullah (pp 41-44).
[25]. Tingnan ang talakayan ng mga pangunahing pagkakaiba sa pagitan ng Ahlus Sunnah sa libro ng Manhaj Ahlis Asha'ira Sunnah Wal Jamaa'ah wa fii Manhajil Asyaa'irah Tamhiidillaahi Ta'aalaa sa pamamagitan ng Khalid bin 'Abd al-Nur Muhammad ng bin Lathif sa 2 volume, cet. Ako / Maktabah al-Ghuraba 'al-Atsariyyah, ika. 1416 H.
Fatwa bilang 19521
Ang Al-Sufiyyah (Sufism) ay kinuha sa salitang Suf (wool) sapagkat ito ang kanilang kausotan. Ito ang pinakamalapit na kahulugan sa wika at sa katotohanan. At para doon sa sinasabi nila na ang Al-Sufiyyah ay kinuha sa Al-Suffah sapagkat sila raw ay kahalintulad ng mga mahihirap na Sahabah (radiyallahu anhum) na nagtutungo sa isang lugar sa Al-Masjid Al-Nabawy (ang masjid ng Propeta salallahu alayhi wa salam sa Madinah) at tinatawag na Suffah, o tinatagurian nila ang kanilang mga sarili sa Safwah (pagkadalisay) dahil sa kadalisayan ng kanilang mga puso at mga gawa; ang lahat ng kanilang sinasabi na ito ay pawang walang katotohanan. Dahil ang pagtataguri sa Suffah ay tinatawag na Saffyy na mayroong dalawang titik f at y. At ang pagtataguri naman sa Safwah ay Safawy at ang dalawang ito ay hindi tumutugma sa kanilang katangian dahil sila ay may maling kaisipan, mali ang `Aqidah at palagiang gumagawa ng Bid`ah (pagbabago sa relihiyon). Ang lahat ng sekta ng Sufi ngayon o ang tinatawag nilang Tasawwuf (mysticism) ay puno ng Bid`ah at ng mga gawain na sa bid’ah rin mauuwi at ang mga mali nilang pag-unawa na taliwas sa Qur’an at Sunnah ng Propeta (salallahu alayhi wa salam) gaya nang pagtawag o paghingi ng tulong sa mga patay at ang Al-Aqtab sa pagsasabi ng: Madad ya Sayyidy (Tulungan mo kami, O aking panginoon). Madad ya Zaynab (tulungan mo kami, O Zaynab). Madad ya Badawy o ya Dusuqy (tulungan mo kami, O Badawy o Dusuqy), at mga katulad na gawain ng paghingi ng tulong mula sa kanilang mga shuyookh at Aqtab at ang paniniwala na ang mga ito ang sumusubaybay ng palihim sa puso ng tao at siyang nakakaalam ng mga nakatago at nilalaman ng puso, at tinatawag nila si Allah (subhanahu wa ta’ala) sa mga katangian at pangalan na hindi Niya (subhanahu wa ta’ala) itinawag sa Kanyang sarili gaya ng : Hwa (Siya) at Ah. Ang Sufism ay mayroong makabagong Wird (bahagi ng Qur’an na palagiang dinadalit) at mga du’a o panalangin na hindi ipinahihintulot. Pinasusumpa nila ang kanilang mga tagasunod na alalahanin si Allah (subhanahu wa ta’ala) sa kanilang mga ritwal ng pagsamba sa pangalan na kanilang itinakda gaya ng Allah, Hay (buhay) at Qayyum , paulit ulit nila itong binabanggit sa araw at gabi at hindi sila bumabanggit ng ibang pangalan at katangian maliban na ito ay ipag-utos ng kanilang shaykh, sapagkat kung gagawin nila ang ganito (pagbanggit ng hindi ipinag-utos), sila ay magiging suwail at kinakailangan nilang katakutan ang kapangyarihan ng mga alagad ng mga pangalan. Ang pagbigkas sa mga pangalan na ito ng paulit-ulit ay kinakailangan na sabayan ng paggalaw ng ulo sa kaliwa at kana, pagyuko at pagtango, pagsayaw, pagkanta, pagpalakpak at iba pang gawain na walang basehan sa relihiyon; sa Qur’an at Sunnah ni Propeta Muhammad (salallahu alayhi wa salam). Ang mga Muslim ay hindi dapat maki-upo sa kanilang umpukan at lumayo sila sa pakikisalamuha sa mga Sufi upang huwag silang maimpluwensyahan ng mga maling kaisipan, Bid`ah o pagtatambal sa pagsamba. Payuhan ninyo sila at ipaliwanag ang katotohanan sa kanila sapagkat marahil ay gagabayan sila ni Allah (subhanahu wa ta’ala) sa pamamagitan ninyo at pahintulutan ang mga gawain na naaayon sa Qur’an at Sunnah. Tinututulan namin ang mga gawain na taliwas sa pamamaraan ng Ahl-ul-Sunnah wal-Jama`ah upang mapanatili ang kaligtasan. Sinuman ang nagnanais na malaman ang tamang kalagayan ng Sufism at ang kanilang `Aqidah ng buong detalye, kinakailangan ay magbasa siya ng aklat na Madarij Al-Salikin ni Ibn Qayyim Al-Jawziyyah at ang aklat na “This is Sufism” ni `Abdul-Rahman Al-Wakil.
"Ang mga lalaki kailanggan intindihin ang mga babae na sila ay nangangailangan ng kasiguruhan na pagmamahal."Ang mga babae ay nangangailangan na maipadama ang pagmamahal, kalinga, at pagpapahalaga sa kanila.Ang pinakamalaking kakulangan rito ay ang hindi pagbibigay pansin at pagbabaliwala ng lalaki sa pagmamahal na pinapadama ng babae.
Ang katanungan sa mga lalake ay, kung iyo bang maipapakita ang pagmamahal mo?
Ang mga lalaki ay may matuwid at may matimbang na pag-iisip.
Iniisip niya dahil siya ay kumakalinga sa pangngangailangan ng asawa o binabayaran ang upa yon ay sapat nang pagmamahal.
Ang babae kung mag-isip ay kakaiba sa lalake.
Bigyan mo ang babae ng mga bagay na maari nyang kakakitaan ng tanda ng pagmamahal mo at mga mapanaligan salita na mapanghahawakan nya.
Ang pagsasama ay mahalaga sa asawang lalake at gayun din ang pagbuo ng matibay at masayang pagsasama, kaya sabihin mo ang iyong pangamba at mga bagay na gumugulo sa isipan mo upang sya ay makagawa ng paraan na ikw ay maging panatag sa piling nya.
Ang kabling sa mga bagay na nagpapabago sa magandang pakitungo ng mga lalake ay kung sila lang palagi ang umuunawa at gumagawa ng paraan upang maging maligaya kalang sa bawat araw na lumilipas,kaya ang pinaka mainam sa mga babae ay magtiwala sa kanyang asawa at bigyan pagpapahalaga ang bawat pinapakita pinapadama ng lalaki.
Kung siya ay madamdamin, huwag kang basta.iiwas palayo, bagkus makinig ka sa kanya.
Gusto niyang panghawakan ang bawat pangako na nabuo sainyong pagmamahalanan.
Gusto niyang magkaruon ng katiyakan na siya ay mgaing mapayapa sa iyong pagmamahal .
Ang kaisipan ng babae ay kakaiba sa kaisipan ng lalaki.
Sinabi ni Nidhamuddin Muhammad Al-A'dhami sapanimula ng aklat na (Ang Shia at ang Mut'ah):
((Katotohanan ang pagkakaiba sa pagitan natin at nila ay
hindi lamang nakatuon sa sangay na pagkakaiba ng
pambabatas gaya ng usapin tungkol sa Mut'ah…Hindi,!
Katotohanan ang tunay na pagkakaiba ay pagkakaiba sa mga
paninindigan (paniniwala), Oo, pagkakaiba sa doktrina na
nakatuon sa mga sumusunod na mga punto:
1- Ang mga Shia Rafidah ay nagsasabing katotohanan ang
Qur'an ay binago at kulang,
Ang Ahlus Sunnah nagsasabi:
"Katotohanan ang Qur'an ay salita ng Allah
kumpleto at hindi kulang, hindi at kailanman ay hindi
papasukan ng pagbabago, pagbabawas at pagpapalit
hanggang sa (araw na pagkagunaw ng mundo) babawiin na
ng Allah ang lupa at anumang napapaloob dito tulad ng
sinabi ng Allah: ((Katotohanan kami ang nagpanaog ng
Dhik'r (Qur'an) at tiyak na ito ay aming
pangangalagaan)).[Al-Hij'r:9].
===================================
2- Ang mga Shia Rafidah ay nagsasabing
katotohanan ang mga kasamahan ng Sugo ng
Allah (SAW) maliban sa iilan ay tumalikod sa
Islam pagkatapos ng pagkamatay ng Sugo ng
Allah at sila'y tumalilis at sinira nila ang tiwala at
pananampalataya lalung-lalo na ang tatlong mga
Khalifa:"As-Siddiq, Al-faruoq at Dhun Nurain (Uthman).
At dahil diyan sila para sa mga Shia ay pinakamatindi ang
kawalan ng pananampalataya
at Ang Ahlus Sunnah nagsasabi:
"Katotohanan ang mga kasamahan ng Sugo ng
Allah (SAW), sila ang pinakamainam sa mga tao
pagkatapos ng mga Propeta –sumakanilang lahat nawa
ang kapayapaan ng Allah – at silang lahat ang tunya
na makatarungan, hindi nila sinasadya
ang pagsisinungaling laban sa kanilang Propeta,
mapagkatiwalaan sa kanilang pag-uulat.
==================================
3- Ang mga Shia Rafidah nagsasabi:ay nagsasabi:
Katotohanan ang mga Imam (Imam ng Rafidah) na labindalawa
ay hindinagkakamali (hindi nagkakasala), nababatid nila ang lingid at
nalalaman nila ang lahat ng karunungan na siyang lumabas sa
mga Anghel, Propeta at mga Sugo at tunay na sila ay
nakababatid ng tungkol sa nakalipas at anumang hindi pa
nangyayari, hindi lingid sa kanila ang anumang bagay at
katotohanan alam nila ang lahat ng mga wika sa buong
mundo at katotohanan ang lahat lupa ay para lamang sa
kanila.
at Ang Ahlus Sunnah nagsasabi:
"Katotohanan sila ay mga tao tulad ng lahat
ng tao, walang pagkakaiba sa pagitan nila at mayroon sa
kanila ang mga pantas, mga marurunong at mga pinuno,
hindi natin inuugnay sa kanila ang anumang hindi nila
inaangkin para sa kanilang mga sarili, bagkos, ipinagbawal at
itinakwil nila ito 77".
Si Sheikhul Islam Ibnu Taymiyah ay nagsabi, 'Ang
palatandaan nito ay ang pagiging magkatulad ng
Rafidhah sa mga Hudyo. Ang mga Hudyo ay nagsabi
na ang kaharian ay para lamang sa pamilya ni Dawud at ang mga Rafidhah ay nagsasabi na ang
Imamah ay para lamang sa mga anak at apo ni Ali.'
Sinasabi ng mga Hudyo na,'Walang Jihad sa landas ni
Allah hanggang sa lumabas ang bulaang Kristo at
ang utos na lumaban ay ibingay.' Ang mga Rafidhah
naman ay nagsasabi na, 'Walang Jihad sa landas ni Allah hanggang sa dumating ang Mahdi at ang isang
tagatawag ay mananawagan mula sa langit upang
lumaban.'
Ang mga Hudyo ay nag-aantala sa kanilang
pagdarasal hanggang sa lumitaw ang mga bituin sa
gabi samantalang ang mga Rafidhah naman ay nag- aantala ng Salatul Maghrib hanggang sa ganitong
oras.' Ito ay ginagawa nila samantalang si Propeta
Muhammad ay nagsabi,
'Ang aking ummah ay mananatili sa magandang
kalagayan hanggat sila ay hindi nag-aantala ng
Salatul Maghrib sa oras na lumitaw na ang mga bituin sa kalangitan sa gabi.'Iniulat nina Imam Ahmad, Abu
Dawud at Ibnu Majah at tinukoy bilang hadith na
Hasan.
Ang mga Hudyo ay nagbago sa Tawrah tulad din ng
Rafidhah sa kanilang pagbago sa Qur'an. Ang mga
Hudyo ay naniniwala na hindi pinahihintulutan ang pagpunas sa ibabaw ng medyas sa pagsasagawa ng
wudu' tulad din ng paniniwala ng Rafidhah.
Ang mga Hudyo ay namumuhi kay Anghel Jibril at
sila ay nagsasabi na, 'Siya ay aming kaaway na
nabibilang sa mga anghel.' Ang mga Rafidhah
naman ay nagsasabi na, 'Si Jibril ay nagkamali sa pagbibigay ng kapahayagan kay Propeta
Muhammad.'1
Ang mga Rafidhah ay tulad din ng mga Kristiyano
pagdating sa usapin ng Mahr, sila ay hindi
nagbibigay ng Mahr. Ang mga Rafidhah ay
naniniwala sa Mut'ah o panandaliang pag-aasawa at itinuturing ito bilang pinahihintulutan.
Ang mga Hudyo at mga Kristiyano ay mas mabuti
kaysa sa mga Rafidhah dahil kapag tinanong mo ang
mga Hudyo kung sino ang pinakamabuti sa mga
Hudyo ay sasabihin nila na ito ay ang mga
'kasamahan ni Musa'. Kapag tinanong mo naman ang mga Kristiyano kung sino ang pinakamabuti sa
mga Kristiyano ay sasabihin nila na, 'ang mga apostol
ni Jesus'. Subalit kung tatanungin mo ang mga
rafidhah kung sino ang pinakamasama sa mga
muslim ay sasabihin nila na ito ang, 'mga sahabah ni
Propeta Muhammad'. 2 Ang mga Hudyo ay humahati sa mga tao sa
dalawang uri at ito ay ang mga Hudyo at iba pang
mga nasyon. Ang iba pang nasyon ay sinumang
hindi kabilang sa mga Hudyo. Ang mga Hudyo ay
naniniwala na sila ang mga mananampalataya at ang
iba pang mga nasyon ay pinaniniwalaan nila bilang mga mushrikin at mga hindi mananampalataya na
walang nalalaman ukol kay Allah. Binabanggit sa
Talmud, 'Ang lahat ng nasyon bukod pa sa mga
Hudyo ay mga hindi mananampalataya'. Ang
kanilang mga rabbis ang nagtatanim ng ganitong
katuruan sa kanilang mga isipan. Maging si Eisa ay hindi naging ligtas mula sa ganitong kasamaan. Sa
Talmud ay nababanggit na si Jesus ay, 'isang hindi
mananampalataya na walang nalalaman ukol kay
Allah'.
Ang mga Rafidhah ay naniniwala na sila lamang ang
mga mananampalataya at ang iba pang mga grupo liban sa kanila ay mga hindi muslim o tumalikod sa
pananampalatayang Islam at walang bahagi sa
Islam. Ang kadahilanan ng pagbibintang ng
Rafidhah sa iba pang muslim ay dahil sa hindi umano
nila paniniwala sa wilayah o autoridad ng
pamumuno kanilang mga Imam. Ang mga Rafidhah ay tumuturing dito bilang isang haligi ng Islam. Ayon
sa kanila, ang sinumang muslim na hindi maniwala
sa wilayah ay isang hindi mananampalataya at tulad
ng isang muslim na walang pananampalataya sa
shahadah at salah. Ang wilayah ay binibigyan ng
higit na pagpapahalaga kaysa sa iba pang mga haligi ng Islam.
SI Al Burqi ay nag-ulat na sinabi ni Abu Abdullah,
'Walang tunay na mananampalataya maliban sa amin
at aming mga kapatid na shi'ah at ang iba pang mga
tao ay pawang mga hindi mananampalataya.'
Sa paliwanag ni Al Qummi ay binanggit na sinabi ni Abu Abdullah, 'Walang relihiyon ng Islam hanggang
sa Araw ng Pagkabuhay-muli liban sa amin.'3 Bakit
Tinawag na Rafidhah ang Shi'ah Ang dahilan kung
bakit sila pinangalanan nang
ganito ay binanggit ng isang iskolar na shi'ah na si Al
Majlisi sa kanyang aklat na pinamagatang Biharul Anwar. Sinabi niya: 'Kabanata, Ang kahigitan ng mga
Rafidhah at ang karangalan sa pagtaguring ito.'
Binanggit niya sa isang ulat ayon kay Sulayman Al
A'mush, 'Ako ay tumungo kay Abu Abdullah Ja'far
bin Muhammad at nagsabi, 'Ako ay nakahandang
magsakripisyo para sa iyo. Ang mga tao ay tinatagurian tayong mga Rawafidh. Sino ba an gang
mga Rawafidh?' Sumagot ito, 'Isinusumpa ko kay
Allah, hindi sila ang nagtaguri sa iyo nito bagkus ay
si Allah ang nagpangalan sa iyo nito sa Tawrah at sa
Injil at ito ay binanggit nina propeta Musa at Eisa.'1
Sinasabi rin na sila ay tinawag na mga Rafidhah o mga nagtakwil dahil nang nilapitan nila si Zaid bin Ali
Al Husain at sila ay nagsabi, 'Itakwil mo sina Abu
Bakr at Omar upang kami ay sumapi sa iyo!' Sinabi
nito, 'Sila ay mga kasamahan ng aking lolo at ako ay
kapanig nila.' Sinabi nila, 'Kung gayon ay itatakwil ka
namin.' At matapos nito ay tinawag na silang mga rawafidh o mga nagtakwil samantalang ang mga
nanatiling matapat kay Zayd ay tinawag na mga
Zaydiyah. 2 Sinasabi rin na sila ay tinawag na mga
rafidhah dahil
sa kanilang pagtakwil kina Abu Bakr at Omar.3
_______________________________________ 1 Biharul Anwar ni Al Majlisi 97/65
2 Komentaryo sa taksto ng Lum'atul I'tiqad ni Sheikh
Abdullah Al Jibrin – Kahabagan nawa siya ni Allah –
p. 108
3 Komentaryo sa mga Artikulong Islamiko ni
Muhyiddin Abdulhamid 1/89 Ang mga Tunay na Kaganapan sa Karbala
ANG KARBALA AT ANG MAIKSING KASAYSAYAN NITO
SA PANANAW NG AHLUS SUNNAH WAL JAMA'AH
-------------
Ang 'ashura ay araw ng pag-aayuno para sa ating
mga muslim subalit ito ay isang paggunita at pagdiriwang para sa mga ligaw na tao na
nagpapakilalang mga muslim na nakikilala natin
bilang mga shi'ah. Ang araw na ito ay araw diumano
ng pagluluksa at patunay ng pang-aapi ng mga
sahabah sa ahlul bayt. Narito ang maiks...ing tala ng
mga pangyayari ayon sa tunay na kasaysayan ng mga kaganapan sa Karbala at kamatayan ni Al
Husain. ANO ANG KARBALA?
-------------
Ang Karbala ay isang lugar na matatagpuan sa 'Iraq
na kung saan ay naganap ang labanan sa pagitan
nina Al Husain bin 'Ali at Hukbo ni Yazid bin Mu'awiyah sa pamumuno si 'Omar bin Sa'd. SINO SI
YAZID BIN MU'AWIYAH?
--------------------------
Siya ay anak ng sahabah na si Mu'awiyah bin Abi
Sufyan na isa sa mga tagapagtala ng Qur'an noong
nabubuhay pa si Propeta Muhammad. Si Mu'awiyah ang sumunod na khalifah kay 'Ali bin Abi Talib. Nang
siya ay namatay ay pumalit sa kanya ang kanyang
anak na si Yazid na nakikilala sa pagiging mabisyo.
Nauulat sa mga kasaysayan na pinahintulutan ni
Mu'awiyah si Yazid na mamuno matapos siya
matapos itong sumumpa na magiging pinuno na tulad ni 'Omar bin Al Khattab. Ito ay hindi nagkatotoo
dahil siya ay nanatiling mabisyo at palalo sa kanyang
pamumuno kaya marami sa mga sahabah ang
tumanggi na kilalanin siya bilang khalifah at kabilang
dito si Al Husain bin 'Ali. SINO SI AL HUSAIN BIN 'ALI?
--------------- Siya ay anak ni 'Ali bin Abi Talib at Fatimah na anak ni
Propeta Muhammad. ANG PANLILINLANG NG MGA
TAGA KUFAH
-------------------------
Si Husain bin 'Ali ay inimbitahan ng mga taga-Kufah,
'Iraq upang kanilang maging pinuno sa pag-asa na pamunuan sila nang naaayon sa Islam na taliwas sa
pamunuan ni Yazid. Sa umpisa ay nagpadala ng mga
liham ang mga taga-Kufah na naglalaman ng
pangako ng kanilang suporta. Dumating kay Al
Husain ang mga liham na ito kasama ang mga taga-
Kufa na personal na tumungo sa kanya. Subalit habang siya ay naglalakbay tungo sa Kufah sa kabila
ng pagtutol dito ng marami sa mga sahabah ay
nagbago ang mga pangyayari sa Kufah. Ang mga
unang nangako ng suporta ay tumalikod sa
pangako. Ito ay agad napansin ni Muslim bin 'Aqil na
pinadala ni Al Husain bilang mensahero subalit siya ay napatay na bago pa siya makapagbabala kay Al
Husain. Ang mga sahabah ay tumutol dahil sinabi ni
la na
ang mga taga-Kufah ay mapanlinlang at sila ang
tunay na nanlinlang at pumatay sa kanyang ama na
si 'Ali bin Abi Talib at kapatid na si Al Hasan. Ang bagong gobernador ng Kufah na si Ubaydullah
bin Ziyad na pumalit kay Nu'man bin Bashir na isang
sahabah ang siyang nagpakita ng kalupitan sa
usapin ng pagdating ni Al Husain. Si Ubaydullah ang
nag-utos na patayin ang mensahero na isinugo ni Al
Husain na si Muslim bin 'Aqil na pinsan ni Al Husain na anak ni Aqil na kapatid ni 'Ali bin Abi Talib.
Pinapatay din niya ang iba pang nagpakita ng
suporta sa kanya. SI HUR BIN YAZID Si Hur bin Yazid
ay pinadala upang pigilin ang
pagpasok nina Al Husain sa Kufah. Si Hur ay may
lubos na paggalang kay Al Husain subalit siya ay inutusan na pigilan na makapasok si Al Husain sa
Kufah. SI 'OMAR BIN SA'D Si Ubaydullah ay nagpadala
ng mas malaking hukbo
sa pamumuno ni 'Omar bin Sa'd. Ilang ulit silang
nagkaroon ng dialogo ni Al Husain at
napagkasunduan nila na huwag nang tumulak si Al Husain sa Kufah at bumalik na lamang sa Makkah at
sumama na lamang sa mga hukbo na nagji-jihad.
Siya ay nagpadala ng sulat kay Ubaydullah bin Ziyad
at pumayag si Ubaydullah sa mga nais mangyari ni Al
Husain.
